Катя_Ф писал(а):Кстати, в упомянутых мною российских словарях Мироновы - с разными инициалами. Однако! Это 2 разных Миронова
Упси....я не обращала на это внимания, а ведь это действительно так....
Более того, в словаре П.М.Миронова специальным редактором назван Б.ван дер Баард - B.van deer Baard (перерисовала по буковкам, как в словаре стоит
).....
пошла я поискала в интернете и.....нашла детективную историю!!!!!
оказывается, ну нет такого - П.М.Миронова, и Гестермана тоже нет.....
У меня книга 1997 года издания. Получается, это фотокопия одного из первых изданий словаря ван ден Баара????
ссылка здесь, в ПДФ-формате
[PDF] De Woordenaar
Bestandsformaat: PDF/Adobe Acrobat
Speciale redacteur doctor B. van deer Baard, den Haag.' Vermeld worden ook een
ISBN-nummer en het registratienummer waaronder De uitgever bij ...
www.fa.knaw.nl/download.asp?link='/ files/3137/woordenaar5.pdf'&linkID=34896
GROOT WOORDENBOEK RUSSISCH-NEDERLANDS.
EEN STERK STAALTJE VAN 'WOORDENBOEKCRIMINALITEIT'.
J. van Donselaar
Mijn vrouw, die Russisch leert, zag vorig jaar september bij Biblio Globus, een grote boekwinkel
in Moskou, een Russisch-Nederlands woordenboek liggen. Blijkens een vluchtige blik
op de Nederlandse versie van het titelblad, zou het haar 'Meer 80 000 woorden en uitdrukkingen'
weten te bieden. Hoewel gebrekkig geformuleerd, beloofde het dus aanmerkelijk
meer dan de 'circa 40.000 woorden en samenstellingen' in het woordenboek dat ze thuis had,
en daarom kocht ze het Russische boek voor (omgerekend) f 23. Thuis bleek de nieuwe
aanwinst een fotokopie te zijn van wat ze al bezat. Wat was hier aan de hand? Een nauwgezette
vergelijking tussen de twee boeken, een gesprek met de heer Coutinho (uitgever van
het Nederlandse boek) en raadpleging van een door hem aangereikte, al bestaande
1
signalering van dit geval in Boekblad (6 februari 1998, p. 10) brachten de volgende gang van
zaken aan het licht.
In 1979 kwam bij Coutinho het Russisch woordenboek; Russisch-Nederlands uit, geschreven
door professor A. H. van den Baar. Het bevat enig voorwerk, 398 bladzijden woordenboek in
strikte zin, tenslotte een hoofdstuk 'De hoofdlijnen van de Russische grammatica en syntaxis'
alsmede enige hier niet ter zake doende aanhangsels. Het is in deze vorm met minieme
correcties vier maal herdrukt. De zesde druk, uit 1995, is evenwel [p. 2] grondig herzien en
uitgebreid, waardoor de omvang met circa 100 bladzijden toenam.
Het genoemde Russische boek heet Groot woordenboek Russisch-Nederlands. Het heeft een
Nederlands en een Russisch titelblad, waarvan het eerste als schrijvers geeft 'P. Mironov,
prof. L. Geestermans' en als uitgeverij Lingvistika, Moskou, 1997. Andere zakelijke gegevens
over de herkomst luiden (vertaald): 'Schrijverscollectief onder algemene leiding van P.M.
Mironov en prof. L. Geesterman. Speciale redacteur doctor B. van deer Baard, Den Haag.'
Vermeld worden ook een ISBN-nummer en het registratienummer waaronder de uitgever bij
de Russische schrijversbond staat ingeschreven. Onder het copyright staat weer die uitgeverij
en 'Reproductie (overname) in enigerlei vorm zonder toestemming van de uitgever verboden.'
Enige voor Russen relevante delen van het voorwerk en het woordenboek op zich zijn, als al
gezegd, door middel van fotokopiëren nagemaakt. En dat is het dan. Opmerkelijk is, dat een
oudere dan de nieuwe, herziene druk van Coutinho is gebruikt en dat Van den Baars
verwijzingen bij de lemmata naar zijn laatste hoofdstuk dus wel gehandhaafd zijn, maar,
gezien het begrijpelijk ontbreken van dit hoofdstuk hier, geen zin hebben.
Van den Baar en Coutinho kregen lucht van dit alles dankzij hun Russische medewerker Dr.
V.O. Beloöesov, een neerlandicus aan de universiteit van Moskou, die ook het boek opstuurde.
Mede door inschakeling van de Russische schrijversbond via de Nederlandse
ambassade in Moskou bleek het volgende. De schrijvers bestaan niet. Wel was ene S.A.
Mironov ooit in Rusland een bekende lexicograaf. De bron van het verzinsel Geestermans
laat zich raden. De uitgeverij bestaat ook niet; het registratienummer is dus gefingeerd en dat
geldt ook voor het ISBN-nummer. Doordat de verkopers van het boek medewerking weigerden,
is het niet gelukt de werkelijke herkomst daarvan te achterhalen. Coutinho meldt wel in
Boekblad (zie boven) : ‘We hebben al wel de Londense organisatie Piracy ingeschakeld en
zullen de kwestie ook in Frankfurt aan de orde stellen bij collega's.’ Maar verder heeft deze
uitgever genoeg van alle soesa en laat hij, ook gezien de luchtige opvattingen en de gebrekkige
wetgeving (of zelfs het ontbreken daarvan) omtrent zulke zaken in Rusland, de
kwestie verder maar rusten.
Ziedaar een kras staaltje van 'algehele toeëigening', zoals Posthumus het uitdrukt in zijn
recente vierdelige artikel over 'woordenboekencriminaliteit' in De Woordenaar (1997, 1 en 2;
1998, 1 en 2). Boekblad spreekt van 'zowel roofdruk als plagiaat'. Plagiaat? Maar wat
betekent dat als de plagiaris blijkt niet te bestaan?
. Вот его стоит купить.
